Zgodnie z artykułem 55 kodeksu pracy pracownik może rozwiązać umowę o pracę (analogicznie do art. 52) bez wypowiedzenia m.in. w przypadku ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika - np. w przypadku mobbingu.
Art. 94(3) par. 4 KP mówi, że pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę.
Odszkodowanie w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę przysługuje pracownikowi nawet wtedy, gdy nie poniósł szkody majątkowej. Wyższego odszkodowania może pracownik dochodzić, gdy udowodni, że wskutek rozwiązania stosunku pracy poniósł większą szkodę majątkową niż wysokość minimalnego wynagrodzenia.
Ponadto zgodnie z art. 94 (3) par 3 KP pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Sąd ustalając wysokość zadośćuczynienia bierze pod uwagę całokształt doznanej przez pracownika wskutek mobbingu krzywdy, nie ma więc górnej granicy wysokości takiego zadośćuczynienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz